Ik ben ziek
Een geelgroen slijmmonster is mijn keel in geslopen en mijn witte bloedcellenleger is zich koortsachtig aan het voorbereiden op een aanval. Ik kan niet veel anders dan in mijn hangmat op het balkon liggen wachten tot de veldslag over is.
Ziek zijn is een manier van je lijf om je te vertellen dat je iets doet wat niet werkt.
Je stresst te veel, leeft niet gezond, maakt je zorgen om iets etc. De spanning die dat oplevert, zet zich vast in je lijf waardoor je vatbaarder wordt voor virussen en bacteriën. Het is dus zaak te ontdekken wat je beter kan doen of juist los kan laten.
Dit schreef ik maandag en dacht “Morgen ben ik beter. Dan schrijf ik dan de rest.” Morgen is nu gister en gister heb ik de hele dag geslapen. Vandaag is het woensdag. Mijn blog is nog steeds niet veel verder dan deze regels en ben ik nog steeds ziek.
Het is tijd naar mijn eigen lijf te luisteren.
Het vertelt me: “Niet stressen, maar totale overgave en uitrusten. Volgende week een nieuwe kans.” Dus ik luister en voel dat met dit besluit mijn hele lijf zich ontspant. Aaah, de kunst van het ziek-zijn.
Ik wens je een goede week schoonheid! Luister naar je lijf, ontspan en geniet van de mooie dagen.
En nu over naar jou. Luister jij naar je lijf? Wat zegt het je? Op de goede weg of misschien ook vatbaar voor rondzwervende virussen? Wat kun je doen of juist laten om je weerstand te vergroten?
Warme groet,
Janneke
