‘Het is wit!!!’ zei Man vanochtend, nadat hij uit bed stapte.
En ja hoor, alles ligt weer onder de sneeuw. Ik heb het gevoel alsof we terug in de tijd gaan. Alsof de afgelopen warme dagen niet hebben bestaan. Een nachtje slapen en floep, het is weer winter. Ik stel me voor dat ik die sneeuwweek over mag doen en vraag me af of ik iets anders had gedaan.
Had ik meer sneeuwballen gegooid?
Was ik wel gaan schaatsen?
Had ik meer genoten van dat dagje sauna?
Was ik langer in La Palma gebleven om de kou te ontwijken?
Nee, waarschijnlijk niet.
En toch, toch hebben we zo vaak last van de gedachte dat we de dingen anders hadden willen doen dan dat we ze deden. Het was niet goed genoeg. We wilden meer, hadden beter ons best moeten doen, zouden minder streng voor onszelf moeten zijn en niet iedere keer in diezelfde valkuil moeten stappen. Kortom, we willen het anders. Maar waarom, o waarom lukt het dan zo slecht om te veranderen als je iedere dag weer opnieuw de kans krijgt dat te doen?
Omdat het niet gaat over iets anders dóén, maar over de dingen anders beleven. Het gaat er om dat je je zintuigen wagenwijd open te zet en écht voelt, ruikt, proeft en hoort. Dat je je hart en je yoni verbindt met je omgeving en écht aanwezig bent. Je leven beleeft in plaats van leeft.
Jij bent namelijk precies dezelfde als vorige week. (Gelukkig maar) De sneeuw is hetzelfde en wat je doet is ook ongeveer hetzelfde als vorige week. Maar iedere dag, ieder uur, iedere minuut kun je ervoor kiezen de dingen anders te beleven. Je kunt bijvoorbeeld je hand in de sneeuw te leggen en de ijsklontjes onder de warmte van je lijf voelen smelten. Je kunt ervoor kiezen het gekraak te horen bij iedere stap die je zet of te zien hoe de vlokjes in de boom langzaam smelten en uiteindelijk als druppels water op de grond uiteen spatten. Je kunt kiezen de sneeuw te beleven in plaats van er simpel door heen te fietsen.
En ik beloof je, op het moment dat jij jouw buitenwereld intenser beleeft, zal je binnenwereld mee resoneren. Onveranderd en toch anders.
Ok, nu jij!
Deel hieronder wat je in deze blog raakt en hoe jij dat in jouw leven zou kunnen toepassen.
En bedenk één ding dat je vandaag anders zou kunnen beleven dan je altijd deed.
Met Pleasure,
Janneke
P.s. Veel vrouwen vragen me hoe je dat dan doet, dat intenser beleven, dat genieten, dat aanwezig zijn in je lijf. Wil jij dat ook weten? Geef je dan op voor de Femme à Table. Daar ervaar je zelf het verschil tussen beleven en leven. Je leer écht proeven, ruiken, luisteren en bewegen. En die ervaring neem je de rest van je leven mee!
Dit zeiden zij over de Femme à Table:
‘Ik twijfelde of ik tijd wilde maken in deze hectische, drukke periode. Maar ik ben blij dat ik mezelf dit ‘cadeautje’ heb gegeven. Ik heb ontzettend veel warmte, aandacht en verbondenheid ervaren. Dikke zoen.’ – Anoniem
‘Ik ben me bewust geworden van mijn vrouwelijke kracht en vrouwelijk kenmerken zoals geven en ontvangen. Ik vind het knap dat je vrouwen zo één kan laten zijn met elkaar. Ik heb genoten.’ – Daantje Bons, fotografe
Sneeuwfoto: Joop van Dijk (cc)
Hey Janneke,
ja! dat herken ik, heel goed :-)
Ik was ook altijd voor anders, sneller, beter, meer…. en heb dat nog steeds. Nieuwe projecten, nieuwe mensen ontmoeten, veel dingen doen. Passie is fantastisch, natuurlijk.
Maar ik werd ziek – nu zo’n 2 jaar geleden – en wat ik (uiterlijk) doe, is steeds minder geworden. Fysiek kan ik niet zoveel, ik lig vaak in bed.
En mijn ervaring is intenser, ik ga meer naar binnen, geniet meer van wat ik wel kan. Een wandeling in het park is goud waard. Soms lijkt het één lange meditatieretraite, me aangeboden door mijn lijf. Want stilte, ontspanning, niets-doen, dat helpt.
Vandaag is het er weer: een lente-gevoel, inspiratie en goesting om dingen te doen, dingen neer te zetten. Maar ik kan maar één ding tegelijk – en heb dan pauze nodig. Dus ik ga bewust kiezen vandaag, en selecteren. Wel mijn kamer schoonmaken – niet trainen. En genieten van wat ik doe.
liefs!
Deborah